کاربرد هواپیماهای بدون سرنشین کشاورزی در برنج

برنج دومین محصول بزرگ غذایی در کشور من با مساحت کاشت ۳٫۰۶ میلیون hm2 و میزان خودکفایی بیش از ۹۹٪ است. با این حال، به دلیل زمین های پراکنده، میانگین مساحت کاشت در هر خانوار تنها حدود ۱٫۱۵ hm2 است. کاشت، پیوند و برداشت برنج برای بهبود کارایی کار مکانیزه شده است. با این حال، تجهیزات کنترل شیمیایی برنج منسوخ شده است و هنوز هم در مرحله کنترل دستی باقی می ماند که نه تنها باعث ضایعات مصنوعی می شود، بلکه بهترین دوره کنترل را در صورتی که کنترل به موقع ن باشد از دست می دهد.

با صنعتی شدن کاشت برنج، توسعه تجهیزات پزشکی به مشکل جدیدی تبدیل شده است که کنترل بیماری های برنج و حشرات را محدود می کند. از آنجا که کار ماشین آلات زمین در میدان در طول فرایند رشد برنج دشوار است، پاشش معمولی نیروی کار فشرده است، و رسیدن به بخش های میانی و پایین تر برنج دشوار است، و کارایی عمل پایین است، و همچنین آسان است که به پرسنل کاربرد آفت کش و محیط زیست آسیب برساند. با توجه به این موضوع، هواپیماهای بدون سرنشین حفاظت از گیاهان به دلیل مزایایی مانند مصرف کم، عملیات دقیق، و شدت نیروی کار پایین محبوب هستند. آنها می توانند به کنترل مکانیزه، حرفه ای، و یکپارچه از بیماری ها و بیماری های برنج دست یابند.